به گزارش «قدس آنلاین»، شیخ حسین انصاریان با اشاره به علاقه شدید پیامبر اسلام(ص) به حضور در مسجد، اظهار کرد: وجود مبارک رسول خدا(ص) در مرز جان دادنشان که توان بدن داشت تمام می‌شد، به امیرالمؤمنین(ع) و فضل ابن عباس فرمودند به من کمک کنید و من را به مسجد ببرید، پاهای مبارکشان را نمی‌توانستند بردارند و زمین بگذارند، زیر بغل حضرت را، امیرمؤمنان(ع) و فضل ابن عباس گرفته بودند با اینکه بین اتاق و مسجد راهی نبود، از ابتدا عاشق این بودند که محل زندگیشان وصل به مسجد باشد.

این استاد اخلاق حوزه علمیه قم ادامه داد: آن حضرت چون عاشق مسجد بودند، مسجد برایشان خانه خدا و خانه محبوب‌شان و خانه معشوق‌شان بود. با اینکه در مدینه، تابستان‌هایش بالای پنجاه درجه گرم بود ولی دهه آخر ماه رمضان، همه شبانه روز را می‌آمدند در مسجد معتکف می‌شدند.

وی افزود: با این حالشان و با این ضعف بدنشان، با توجه به اینکه پایشان را نمی‌توانستند جا به جا کنند، آمدند مسجد و پله اول منبر نشستند، معلوم بود که پیام بسیار مهمی به جامعه اسلامی تا قیامت دارند. همه منبر آن روزشان همین یک خط بود «انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی لن یفترقا حتی یردا علی الحوض» یعنی ارث من قرآن و اهل بیت من است. اینها یک حقیقت و یک  هویت هستند، یکی به صورت کتاب است، یکی به صورت انسان است، کتاب همان علم و حکمت الهی است که در الفاظ جا داده شده و نوشته می‌شود البته ظاهرش و باطنش که همان دریای بی‌نهایت علم حضرت حق است.

این استاد اخلاق حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: من به کتاب‌های اهل تسنن، خیلی وارد هستم. کتاب «ینابیع الموده» چهار جلد است، حدود دویست سال پیش در ترکیه نوشته شده است، نویسنده‌اش شیخ سلیمان بلخی حنفی مذهب است، ایشان در این «ینابیع الموده» نوشته است: امیرالمؤمنین به ابن عباس که شاگرد قرآنیش بود، فرمود: پسر عباس اگر من هفت آیه سوره حمد را در خور فهم شما مردم تفسیر کنم، هم بنویسید، وقتی نوشته‌ها تمام شد، هفتاد شتر جوان باید بیاید این نوشته‌ها را بار کند و ببرد.

این مفسر برجسته قرآن کریم یادآور شد: اسراری که در نقطه "ب" بسم الله است نقطه هویت تمام کلمات است، یعنی شما هر اسمی  را که نگاه کنید، این اسم ترکیبی از نقطه است، این را امیرالمؤمنین به ابن عباس نگفت که «النقطه تحت باء بسم الله». پیغمبر(ص) فرمود اگر دریاها مرکب بشود، درختان قلم بشوند و جن و انس نویسنده بشوند، علی جان، ارزش‌های وجود تو را بنویسند، دریاها، قلم‌ها و عمر جن و انس تمام می‌شود و از ارزش‌های وجود تو تمام نمی‌شود.

شیخ حسین انصاریان با بیان اینکه قرآن و عترت، یک حقیقت در دو چهره هستند، اظهار کرد: قرآن و عترت، یک ریشه هستند و اصلاً قابل جدا  کردن نیستند چون دو تا نمی‌شوند، جمله بعد پیامبر اسلام این است که «ما ان تمسکتم بهما» یعنی اگر شما به این دو اقتدا کنید، محال است که در جاده انحرافی بیفتید.

وی افزود: آن کس که منحرف با ماهواره است معلوم می‌شود پشت به قرآن و اهل بیت(ع) کرده که منحرف شده است، آن کس که  رشوه می‌گیرد و کار انجام می‌دهد، آن کس که اختلاس می‌کند، آنکس که ربا می‌دهد و آنکس که ربا می‌گیرد، معلوم می‌شود که بهقرآن و اهل بیت(ع)، پشت کرده است وگرنه اگر کسی پشت به قرآن و اهل بیت(ع) نکند، در صراط مستقیم الهی است و پایان کارش  بهشت است.

این مفسر برجسته قرآن کریم تأکید کرد: اگر اقتدای به اهل بیت(ع) باشد، مردم با ماهواره منحرف نمی‌شوند و مردم با ربا حرام‌خور  نمی‌شوند، اگر اقتدا به اهل بیت(ع) باشد، مردم بی‌نماز و جوان‌ها سیگاری و هروئینی و تریاکی نمی‌شوند، اگر اقتدای به اهل بیت باشد طلاق در شیعه اصلاً نشان داده نمی‌شود، پیغمبری مثل نوح و پیغمبری مثل لوط، گیر زن‌های آزاردهنده بودند اما سراغ طلاق نرفتند، چون می‌دانستند خدا بسیار از طلاق متنفر است، بنابراین با زن‌هایشان ساختند.

شیخ حسین انصاریان با بیان اینکه اگر اقتدای به قرآن و اهل بیت(ع) باشد، در هیچ موردی آدم عصبانی نمی‌شود، عنوان کرد: چون قرآن مجید  می‌گوید از نشانه‌های مردم محسن و از نشانه‌های مردم باتقوا «و الکاظمین الغیظ و العافین عن الناس»، عصبانی نشدن و بعد هم گذشت کردن است، و نه تنها عصبانی نمی‌شوند بلکه گذشت هم می‌کنند. خداوند متعال می‌گوید: دلگیر شدی، با دلت گذشت کن، نه با زبانت، کینه به دل نگیر، دلت را تاریک نکن و نقطه قیر مانند به صفحه نورانی و آئینه‌وار دلت نزن.

وی یادآور شد: شخصی به پیغمبر(ص) گفت: یک چیزی یادم بده، دنیا و آخرت خوبی داشته باشم، فرمود «لا تغضب» یعنی عصبانی نشو، رفت و برگشت، گفت یا رسول الله یک چیزی یادم بده اهل نجات باشم و خیر دنیا و آخرت به دست آورم، فرمود: «لا تغضب» یعنی عصبانی نشو، رفت دوباره برگشت، گفت آقا چیزی یاد ما بده که ما عاقبت به خیر بشویم، فرمود: «لا تغضب» خود پیغمبر(ص) عصبانی نشد، از آدم چیزی که می‌پرسند، آدم جواب درست و حسابی می‌دهد.

این استاد اخلاق حوزه علمیه قم ادامه داد: قرآن می‌گوید عده‌ای دیندار یک سویه هستند، یعنی می‌نشینند منافع خودشان را حساب  می‌کنند که با دینداری می‌سازد یا نمی‌سازد، اگر در مقام دینداری و ریش و پیراهن بی‌یقه و آمدن مسجد و قاطی مردم شدن، پول حسابی گیرشان بیاید، اعلام دینداری می‌کنند اما اگر یک مشکلی برایشان پیش بیاید و ورشکسته شوند و مالش را بخورند، به قرآن و به اهل بیت(ع) می‌گویند: ما این مسجد و قرآن را نمی‌خواهیم.

شیخ حسین انصاریان با بیان اینکه امام حسن عسکری(ع) امام واجب‌الاطاعه است، اظهار کرد: علم خدا و پیغمبر(ص) پیش ایشان و نمونه  کامل و عملی دین، در نزد امام عسکری(ع) است، امام حسن عسکری،  قرآن انسانی است، یعنی با قرآن مجید، یک حقیقت با دو  جلوه است.

این مفسر برجسته قرآن کریم ادامه داد: یک حقیقت و یک جلوه‌ قرآن همین است که اسمش قرآن است و پیش ماست، یک حقیقت هم صورت انسانی قرآن است، امیرالمومنین(ع) می‌فرمایند: اگر پای هدایت شما انسان‌ها در کار نبود، خدا ما را از آن عالم نوری خودمان  در این زمین پر از خاک و خل نمی‌آورد و ما اینجا کاری نداشتیم، ما را برای نجات شما به اینجا آوردند وگرنه ما به صورت نوری در پیشگاه پروردگار قبل از خلقت آسمان‌ها و زمین بودیم.